Aby ludzie, którzy nie mogą mieć dzieci naturalnymi metodami, mieli dzieci, Leczenie in vitro jest stosowany. Zapłodnienie in vitro jest techniką wspomaganego rozrodu. Pary, które nie mogą mieć dzieci z powodu niektórych chorób, takich jak zaawansowany wiek, niepłodność o nieznanej przyczynie, infekcja u kobiet, niska liczba plemników u mężczyzn, niedrożność jajowodów u kobiet, otyłość, mogą mieć dzieci tą metodą. Oświecimy Cię na temat leczenia IVF, które pozwala parom, które nie mogą mieć dzieci, doświadczyć tego uczucia.
Dziś jest to jedna z najbardziej preferowanych metod leczenia niepłodności. dziecko z probówki leczenie jest na pierwszym planie. W tej metodzie leczenia męskie i żeńskie komórki rozrodcze są łączone w środowisku laboratoryjnym. Zapłodnione jaja w środowisku laboratoryjnym są umieszczane w łonie matki. W ten sposób szansa na poczęcie dzieci wzrasta wraz z techniką sztucznego zapłodnienia.
W celu przeprowadzenia leczenia IVF operacje wykonuje się poprzez pobranie komórek jajowych, które są żeńskimi komórkami rozrodczymi, oraz plemników, które są męskimi komórkami rozrodczymi, pod pewnymi warunkami. Po prawidłowym zapłodnieniu komórka jajowa rozpocznie proces podziału. Na tym etapie, gdy zapłodnione jajo ma przekształcić się w strukturę zwaną zarodkiem, zarodek jest umieszczany w łonie matki. Kiedy zarodek pomyślnie przyczepi się do macicy matki, rozpoczyna się proces ciąży. Po przyczepieniu się zarodka proces przebiega jak w ciąży naturalnej.
metoda in vitro Po zapłodnieniu jajeczek w środowisku laboratoryjnym można je umieścić w macicy na dwa różne sposoby. W klasycznej metodzie IVF plemnik i komórka jajowa są pozostawione obok siebie w określonym środowisku i oczekuje się od nich samozapłodnienia. Inną metodą jest aplikacja mikroiniekcji. W tej metodzie plemniki są wstrzykiwane bezpośrednio do komórki jajowej za pomocą specjalnych pipet.
O tym, która z tych dwóch metod będzie preferowana, decydują lekarze specjaliści w zależności od indywidualnych cech par. Celem tego procesu leczenia jest zapłodnienie, a następnie zdrowa ciąża. W związku z tym zapewnienie najbardziej odpowiednich środowisk jest ważną kwestią.
Co to jest zapłodnienie in vitro?
W przypadku leczenia IVF komórka jajowa pobrana od matki i plemnik pobrany od ojca są łączone w środowisku laboratoryjnym poza żeńskim układem rozrodczym. W ten sposób uzyskuje się zdrowy zarodek. Wraz z zagnieżdżeniem się uzyskanego zarodka w łonie matki rozpoczyna się proces ciąży, podobnie jak u osób, które zachodzą w ciążę normalnie.
Kiedy pary powinny rozważyć leczenie in vitro?
Kobiety, które nie ukończyły 35 roku życia i nie mają problemów mogących uniemożliwić im zajście w ciążę, powinny być badane, gdy nie mogą zajść w ciążę pomimo regularnego współżycia bez zabezpieczenia przez 1 rok. Bardzo ważne jest, aby w razie potrzeby rozpocząć leczenie.
Kobiety, które ukończyły 35 rok życia lub miały wcześniej problem uniemożliwiający im zajście w ciążę, powinny skonsultować się z lekarzem, jeśli po 6 miesiącach starań nie mogą zajść w ciążę. Jeśli ciąża nie wystąpi w ciągu 6 miesięcy, ważne jest, aby szybko zastosować niezbędne procedury lecznicze, aby wiek nie postępował dalej i nie był to stracony czas.
Jaka jest różnica między szczepieniem a leczeniem IVF?
Przed zabiegiem zapłodnienia pozaustrojowego w przypadkach niepłodności męskiej i nieokreślonej terapia szczepionkowa lepszy. W procesie szczepienia, podobnie jak w przypadku leczenia IVF, dochodzi do stymulacji jajników kobiet. Po pęknięciu jaj plemniki pobrane od samca są wprowadzane do macicy za pomocą narzędzia zwanego kaniulą.
Należy zadbać o to, aby co najmniej jeden z rurek kobiecych był otwarty w celu przeprowadzenia procesu szczepienia. Istotną kwestią jest również to, że wyniki badania nasienia u mężczyzn są w normie lub zbliżone do normy. Ponadto kobieta nie powinna mieć patologii endometrium, która uniemożliwi zajście w ciążę.
Jak przebiega proces leczenia IVF?
Regularnie miesiączkujące kobiety produkują jedno jajo każdego miesiąca. wniosek IVF W takim przypadku podaje się zewnętrzne leki hormonalne w celu zwiększenia liczby jaj produkowanych przez matkę. Chociaż protokoły leczenia różnią się od siebie, zasadniczo stosuje się dwie różne terapie hormonalne, które zapewniają rozwój komórek jajowych i zapobiegają owulacji we wczesnym okresie.
Podczas stosowania leków hormonalnych bardzo ważne jest obserwowanie reakcji jajników iw razie potrzeby dostosowanie dawki. W tym celu regularnie przeprowadza się badania krwi i procedury ultrasonograficzne.
W ten sposób komórki jajowe, które osiągnęły dojrzałość, są pobierane za pomocą prostej igły aspiracyjnej i łączone z nasieniem pobranym od samca w środowisku laboratoryjnym. W ten sposób nawożenie odbywa się w warunkach laboratoryjnych. Pobranie komórek jajowych odbywa się zwykle w znieczuleniu ogólnym. Ponadto mogą zdarzyć się przypadki, gdy jest wykonywany w sedacji i znieczuleniu miejscowym.
proces zapłodnienia, klasyczna metoda IVF Uzyskuje się ją poprzez umieszczenie plemników i komórek jajowych obok siebie. Ponadto zapłodnienie można osiągnąć poprzez wstrzyknięcie każdego plemnika do komórki jajowej pod mikroskopem o dużym powiększeniu z mikroiniekcją. Lekarze zdecydują, która metoda jest odpowiednia dla ich pacjentów.
Po zapłodnieniu jaja pozostawia się do rozwoju w środowisku hodowlanym o kontrolowanej temperaturze i atmosferze w środowisku laboratoryjnym przez 2 do 3 dni, a czasami 5 do 6 dni. Pod koniec tego okresu wybierane są najlepiej rozwijające się zarodki i umieszczane w macicy.
Określenie liczby zarodków do przeniesienia bezpośrednio wpływa na ryzyko ciąży mnogiej i prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Z tego powodu liczba zarodków do przeniesienia w procesie po ocenie jakości zarodków jest szczegółowo omawiana z parami. Poza rzadkimi przypadkami transfer zarodków odbywa się w znieczuleniu lub sedacji.
Jaka jest granica wieku w leczeniu IVF?
W zabiegach IVF sprawdza się przede wszystkim rezerwy jajnikowe kobiet. W trzecim dniu miesiączki pacjentkom wykonuje się badanie hormonalne oraz USG. kontrola rezerw jajnikowych jest wykonywany. Jeśli w wyniku tych badań zostanie stwierdzone, że zapasy jajnikowe są w dobrym stanie, nie zaszkodzi zastosować leczenie in vitro do 45 roku życia.
Ze względu na negatywne skutki starzenia konieczne jest również zbadanie zarodka pod kątem chromosomów. Ponadto istotne jest zastosowanie genetycznej diagnostyki preimplantacyjnej u kobiet, które rozpoczną leczenie IVF po 38 roku życia. W ten sposób możliwe jest również określenie stanu zarodka.
Po 35 roku życia u kobiet liczba komórek jajowych maleje. Po tym wieku następuje przerwanie owulacji, a ponadto pojawiają się problemy z pogorszeniem jakości jaj. Nawet jeśli rezerwy jajników są odpowiednie do IVF, szanse powodzenia w IVF będą znacznie mniejsze. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby kobiety, które mają problemy z niepłodnością, nie czekały z potomstwem na zaawansowany wiek i jak najszybciej rozpoczęły leczenie.
Nie ma metody realizacji ciąży w leczeniu IVF kobiet starszych i mających problemy z komorą jajnikową. Kobiety, które planują potomstwo w zaawansowanym wieku i mają niskie rezerwy jajnikowe, mogą w kolejnych latach zajść w ciążę po zamrożeniu komórki jajowej. Ważne jest, aby ciąże powyżej 35 roku życia były badane przez specjalistów perinatologii, gdy znajdują się w grupie ciąż wysokiego ryzyka.
Jaka jest granica wieku dla zapłodnienia in vitro u mężczyzn?
U mężczyzn produkcja nasienia trwa nieprzerwanie. Jakość nasienia pogarsza się z upływem czasu, w zależności od wieku. Mężczyźni w wieku powyżej 55 lat mają spadek ruchliwości plemników. W tym przypadku pogorszenie jakości DNA plemników z powodu wieku jest uważane za czynnik.
Jakie są wymagane warunki leczenia IVF?
Jak wiadomo, leczenie in vitro jest preferowane w przypadku par, u których zdiagnozowano niepłodność i które nie mogą naturalnie zajść w ciążę. Z tego powodu kobiety w wieku poniżej 35 lat powinny starać się o ciążę bez antykoncepcji przez 1 rok przed złożeniem wniosku o zapłodnienie in vitro. Ze względu na spadek rezerw jajnikowych u kobiet po 35 roku życia czas współżycia określa się na 6 miesięcy. Oprócz nich osoby odpowiednie do leczenia IVF to:
· Osoby z chorobą przenoszoną drogą płciową
· Kobiety z nieregularnymi miesiączkami
· Ci, których rurki zostały usunięte operacyjnie
· Ci, którzy mają spadek rezerw jaj
· Osoby ze zrostami macicy lub zamkniętymi jajowodami z powodu operacji brzusznej
· Ci, którzy mieli wcześniej ciążę pozamaciczną
· Osoby z zapaleniem jajników
Warunki odpowiednie dla mężczyzn do rozpoczęcia leczenia IVF są następujące;
· Osoby z rodzinną historią problemów z niepłodnością
· Osoby z chorobą przenoszoną drogą płciową
· Ci, którzy muszą pracować w środowisku promieniowania
· Osoby z problemami z przedwczesnym wytryskiem
· Ci, którzy przeszli operację niezstąpionego jądra
Osoby w pełni nadające się do leczenia IVF;
· Obecność zapalenia wątroby lub HIV u jednego z małżonków
· Osoby z leczeniem raka
· Posiadanie choroby genetycznej u jednego z małżonków
Dla kogo leczenie IVF nie jest stosowane?
Do kogo nie stosuje się leczenia IVF Temat jest również przez wielu zastanawiany.
· W przypadku braku produkcji plemników nawet metodą TESE u mężczyzn, którzy nie produkują plemników
· U kobiet, które przeszły menopauzę
· Tej metody leczenia nie można zastosować u osób, którym usunięto macicę różnymi operacjami chirurgicznymi.
Jakie są etapy leczenia IVF?
Osoby zgłaszające się na zabieg IVF przechodzą kolejno przez szereg etapów w trakcie leczenia.
Badanie lekarskie
Przeszłe historie par, które udają się do lekarza na zabieg IVF, są wysłuchiwane przez lekarza. Następnie tworzone są różne plany dotyczące leczenia IVF.
Stymulacja jajników i tworzenie jaj
W drugim dniu miesiączki przyszłe matki, które kwalifikują się do leczenia IVF lek wzmacniający jaja zaczyna. W ten sposób zapewnione jest jednoczesne uzyskanie dużej liczby jaj. Aby zapewnić rozwój jaj, leki należy stosować regularnie przez 8-12 dni. W tym procesie ważne jest, aby regularnie odwiedzać lekarza w celu monitorowania jaj.
Zbieranie jajek
Kiedy jaja osiągną wymagany rozmiar Igła do dojrzewania jajek z ich dojrzewaniem. Po osiągnięciu dojrzałości jaja są skrupulatnie zbierane, najczęściej w znieczuleniu ogólnym, a procedury trwają 15-20 minut. Próbki nasienia pobierane są również od przyszłego ojca w dniu pobrania komórki jajowej. Pary proszone są o powstrzymanie się od współżycia na 2-5 dni przed zabiegiem.
Jeśli nie można uzyskać nasienia od przyszłego ojca mikro TESE spermę można uzyskać za pomocą Metodę tę stosuje się u osób, u których w jądrach nie ma plemników. Proces, który trwa do 30 minut, jest przeprowadzany dość łatwo.
Nawożenie
Spośród komórek jajowych pobranych od matki i plemników od ojca wybierane są jakościowe komórki, które są zapładniane w warunkach laboratoryjnych. Zapłodnione zarodki należy przechowywać w środowisku laboratoryjnym do dnia transferu.
Transfer embrionów
Wysokiej jakości zarodki zapłodnione w warunkach laboratoryjnych są przenoszone do macicy matki w ciągu 2-6 dni po zapłodnieniu. Wraz z procesem transferu leczenie IVF uważa się za zakończone. 12 dni po tym zabiegu przyszłe mamy proszone są o wykonanie testu ciążowego. W ten sposób zapewnia się, że leczenie daje pozytywną odpowiedź lub nie.
Ważne jest, aby pary nie odbywały współżycia po transferze do dnia wykonania testu ciążowego. Istnieje możliwość zamrożenia i wykorzystania pozostałych zarodków wysokiej jakości po transferze zarodków. Tak więc, jeśli w pierwszym zabiegu nie ma ciąży, operacje transferu można wykonać z pozostałymi zarodkami.
Jakie są czynniki wpływające na wskaźnik sukcesu w leczeniu IVF?
Istnieje kilka czynników, które wpływają na wskaźnik powodzenia leczenia IVF.
· Niewyjaśnione problemy z niepłodnością
· Obie pary palą
· Stres, zła dieta, nadużywanie alkoholu
· Kobiety powyżej 35
· Wysoki współczynnik wagi
· Polipy, mięśniaki, zrosty lub endometrioza, które uniemożliwiają przyczepienie się do macicy
· Zmniejszone rezerwy jajnikowe
· Mając pewne problemy w macicy i jajowodach
· Słaba jakość nasienia
· Problemy z układem odpornościowym, które uszkadzają plemniki lub jajniki
· Zmniejszona liczba plemników i problemy z zatrzymywaniem nasienia
W jaki sposób umieszcza się zarodek w macicy po zapłodnieniu jaj?
Przeniesienie zapłodnionego jaja do macicy jest niezwykle prostą i krótkotrwałą procedurą. Podczas tej procedury lekarz najpierw umieszcza cienki plastikowy cewnik w szyjce macicy. Dzięki temu cewnikowi możliwe jest przeniesienie zarodka do macicy matki. Możliwe jest uzyskanie większej liczby zarodków niż jest to konieczne dzięki zastosowaniu igieł do rozwijania komórek jajowych w procesie przed zabiegiem. W takim przypadku pozostałe wysokiej jakości zarodki można zamrozić i przechowywać.
Czy pobieranie jaj jest bolesne?
USG pochwy Wprowadza się go do jajników za pomocą specjalnych igieł. Zapewnia się ewakuację wypełnionych płynem struktur zwanych pęcherzykami, w których znajdują się jaja. Te płyny pobrane za pomocą igły są przenoszone do rurki.
Ciecz w probówce zawiera bardzo małe komórki, które można zobaczyć pod mikroskopem. Chociaż proces pobierania komórek jajowych nie jest bolesny, to zabiegi wykonywane są w lekkim lub ogólnym znieczuleniu, dzięki czemu pacjentki nie odczuwają dyskomfortu.
Jak długo przyszłe matki powinny odpoczywać po transferze zarodków?
Po transferze zarodków Ważne jest, aby przyszłe matki odpoczywały przez pierwsze 45 minut. Nie ma nic złego w opuszczeniu szpitala po 45 minutach. Potem przyszłe mamy nie muszą odpoczywać.
Przyszłe mamy mogą spokojnie kontynuować swoją pracę i zajęcia. Po transferze przyszłe matki powinny unikać ciężkich ćwiczeń i czynności, takich jak szybki marsz. Poza tym mogą kontynuować normalne życie.
Co zrobić, jeśli liczba plemników jest niska lub w badaniu nasienia nie ma plemników?
W przypadku, gdy liczba plemników jest mniejsza od pożądanej, zapłodnienie in vitro można przeprowadzić metodą mikroiniekcji. Dzięki tej metodzie zapłodnienie jest możliwe nawet w przypadku uzyskania niewielkiej liczby plemników. W przypadku braku plemników w nasieniu wykonuje się zabiegi chirurgiczne w celu poszukiwania plemników w jądrach.
Jakie są zagrożenia związane z leczeniem IVF?
Ryzyko związane z leczeniem IVFWystępuje, choć w niewielkim stopniu, na każdym etapie leczenia. Ponieważ skutki uboczne stosowanych leków są w większości na tolerowanym poziomie, nie powodują żadnych problemów.
W zabiegach IVF może wystąpić ryzyko ciąży mnogiej, jeśli więcej niż jeden zarodek zostanie przeniesiony do macicy przyszłych matek. Średnio ciąża mnoga występuje w jednej na cztery próby zapłodnienia in vitro.
Według badań naukowych zaobserwowano, że metoda IVF nieznacznie zwiększa ryzyko urodzenia dziecka przedwcześnie lub z niską masą urodzeniową.
Zespół hiperstymulacji jajników może wystąpić u kobiet w ciąży leczonych FSH w celu wywołania rozwoju komórki jajowej metodą IVF.
Leczenie zapłodnienia in vitro w Turcji
Ponieważ Turcja odnosi duże sukcesy w leczeniu IVF, wielu turystów medycznych woli leczyć się w tym kraju. Ponadto, ponieważ wymiana walut jest tutaj wysoka, koszty leczenia, jedzenia, picia i zakwaterowania są niezwykle przystępne dla osób przyjeżdżających z zagranicy. Leczenie in vitro IVF Możesz skontaktować się z nami, aby uzyskać więcej informacji na temat.
Zostaw komentarz